"... Oysa, bir insan yaşantısını bütünüyle, tümüyle yaşayacak olsa, bütün duygularına biçim verecek, bütün düşlerini gerçekleştirecek olsa, yeryüzüne öyle diri bir sevinç gücü gelir ki Ortaçağ'dan kalma bütün bozuklukları unutur, insana değer veren çağların ülküsüne döneriz... belki de daha yüce, daha zengin bir ülküye. Yabanilerin, suçlunun ötesini berisini kesmeleri geleneği bugün de insanın kendini yadsıması biçiminde sürüp gidiyor; bu da yaşantımızı biçimsizleştiriyor. Kendimize yabancılaşmamızın cezasını çekiyoruz. Bastırmaya çalıştığımız her istek beynimizde büzülüp kalıyor, bizi zehirliyor. Vücut bir kez günah işler, onu da unutup gider, çünkü eylem bir tür arınma sayılır. Geriye, zevkin hatırlanmasından, ya da yaşanan zevkin üzüntüsünden başka bir şey kalmaz. Bir arzudan kurtulmanın tek yolu onu tatmin etmektir. Engelleyince, ruh kendine yasak ettiği şeylere özlem duya duya, acımasız yasaklarının canavarlaştırdığı, yasadışı kıldığı şeye özlem duyarak hastalanır. 'Dünyanın en büyük olayları beyinde olur' demişler. Dünyanın büyük günahları da beyinde olur, yalnızca beyindedir."
Çeviri: Şima Rondinelli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder